گذشتی و ولیکن بد گذشتی ، به هر سالی به من چون صد گذشتی
به عمر و زندگی سیرم نمودی ، ز بس درد و بلا از حد گذشتی
همه عالم یکی مویت نیرزد ، تمام مشک چین گویت نیرزد
سهیل آفتاب و ماه تابان ، به یک نزرایه رویت نیرزد
فلک دورم فکند از وصل جانان ، به دوش من نهاد این بار هجران
من دل خسته و این بار سنگین ، چسان بار فراق آرم به پایان
مکن باور ز وصلت سیرم ای دوست ، و یا از تو کمی دلگیرم ای دوست
ولیکن گردش و رفتار افلاک ، نگردد جفت با تدبیرم ای دوست
نگردد جفت با تدبیرم ای دوست
, آهنگ خداحافظی عروس از منزل پدر در آخر شب